Yazar: Hüseyin Gülsever | 13 Nisan 2024
Gözyaşının dili yokAğlayışımı kim anlayacakHarfleri toparlamada mahir değilimAbecesi inkılaba uğramış gözleriminUyandım, çapak ve yaşGece ağlamışım ve körArtık âmâyım ve ümmiHer yaş bir faşizm doğuruyorHerkes anlamadığı dile düşmanHerkes gözyaşlarıma…İşaret dili evrenseldirBen de evrensel ağlamalıyımHer mazluma eşitHer parmağım bir işarete matuf olmalı
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 19 Mart 2024
Sarkacın öbür ucunda bir dünyasuyun üzerindeyken tanrının tahtıinsan henüz söz makamında bile değildiinsan bir makam bile değil Kulağımda uğuldayıp duruyor zamanhenüz bir varlık bile değilkenyokluğu sahiplenildibilinince vazgeçildi uğultudan
Yazar: Erkan KADĞA | 27 Şubat 2024
yapamadım!çünkü tüm ağaçların ayağı ağaca prangalıydıve güzel yaratmıştı çirkinliğiüstüne çırılçıplak giydirilmiş fakirlikleözgürlük çirkindisüt, liman ve beyaz olmayanlar, çarşafla kavgalıydıfakirlik özgürdühayat, onun öz çocuğu değildi çünkügözleri hariç baştan aşağı kuruydu yerleri, gökler dalgalıydısütten kesik limanlardaçarşafların içindeki rüzgarlar kasırgalıydısaymadım yağmuru, bu dökülen kaçıncı damladır?işittiğim kaçıncı seladır? yağmurla yağmuru artık Allah’ım!
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 8 Şubat 2024
Yağmur yağıyor bu bir şiir olabilirbembeyaz bir bakıştır şimdi geceinsan görüyorken de kaybolabilirkaybolmak doluyor gökyüzükörlük görmek kadar net bir bilmece
Yazar: Erkan KADĞA | 2 Şubat 2024
şafağa doğrubaktımkapalı gözlerim slogansız bir namaz kılıyorelinden tuttumyeni pantolonumlagötürüp tanımadığım bir kaldırıma oturttumeladır, yağmurla onu Allah’ım!
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 1 Şubat 2024
Yaşamak meşruduracılar yılgınlıklar düşüşler kalkışlarölmek meşhurdur bu topraklardadilimde delirmemiş yoksunluklardirimde çıbantaraklanıp duruyor zamanbu çukurlarla dolu bir yolculukben düşüp kalkıp düşekalkıp yol alan Sürüyle soluyup duruyorum meşrubir kılçık gibi boğazımda takılı kalıyor akşamgüneş iğneliyor kayaçatlağı toprağımısızıp duruyorum döngünün şafağındasızılıp duruyor sızı
Yazar: İsmail AMEDİ | 7 Ocak 2024
Yüreğime bir söz söyleyin ki şu kahrolası ateşim dinsin. Bana da birkaç hançer saplayın şu öfkem daha bir alevlensin. Kurşuna dizin kirli bedeni ruhun isyan alevleri insin. Ruhumun İsa’sını çarmıha gerin, Meryem’i başucunda inlesin.
Yazar: Hüseyin Gülsever | 5 Ocak 2024
Bir sosyologun ifadesiyle başlayalım: “İsrail’le diplomatik ilişki, zinadır” İşin fıkhi yahut akidevi boyutuna girmeyeceğim. Bu benim işim değil, haddime de değil. Ancak ilk okuduğumda beni heyecanlandıran bir söz olmuştu bu ifade. Zinayı salt beden algısından sıyırıyordu. Elle, gözle, uzuvlarla değil sadece; diplomasiyle, bürokrasiyle, iktisatla vs. Zinaya giden bir yol her zaman vardır anlamı çıkıyordu.
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 29 Aralık 2023
Utanca benziyor gülün kırmızısıusançla bağlanıyor güne gecegeçen uzunca bir yorgunluk seksen günlükgeçmeyen çığlık çığlığa insanlık ağrısı
Yazar: Erkan KADĞA | 26 Aralık 2023
karpuz da var, kuru nohut daama kesinlikle insan taşımayanbir insan taşıma aracındasevgi yorgunu yağmurumudun yasına gidiyordu yanağımda
ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
Her bir insan adedi kadar “Lamı cimi var”
