Tanımlı ve Mutsuz

Yazar: on 12 Kasım 2021

kulaklarım çınlıyınca anlıyorum ki

roman ile dram istatistik ile birleşiyor

her şey ve öbür tarafta bir sahne dönüşüyor

dönüşen, bir sesten dönüşüyor

gök mavi, gri, turuncu, mor, bazen kahverengi

bazen ise güzel

zaten bir şey bazense güzeldir

güzelse bir şey, herşeyleşiyor

işte nehirlerle ayrık bu yeni sürülmüş tarlalar

bazen mısralarla benzeşiyor

bir kaç ağaç, ağaçlarla bütünleşiyor

ve bolca taş

gecenin hemen ucuna ilişik bu yıldız 

yeni parlatılmış bir gümüş gibi

çok uzak ve tek

yalnız yetiyor kendine yalnız

ta ki pırıl pırıl parlayanlar

onu kurtarana dek

tanımsız olmaktan

oysa her bulduğu boş arada “Hiç”, durmadan oluşuyor

“Ölüm” bile değişiyor

çünkü “Var” noksan’a bir addı zaten

çünkü “Gece”‘nin gözleri

pencerelerini yokluyor yağmurun

çünkü duvarları yamalı bu evlere de değiyor o gök çatı

velhasıl, bu gece de uykum hasta

çünkü mutsuz, bir adlı olmaktan



Yorum Yazın

Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.