Miras

Yazar: on 13 Haziran 2022

Korkuları miras almış bir çocuktum zamanlar önce. İnsanın düşünmek bile istemeyeceği bir acıdan doğrulup da geldim. Doğrulmak dedimse de; sesim titrerken, ellerim, gözlerim kıpraşırken ne denli doğrulduğum kendini gösterir inceden.

Sırtımda taşıdığım bir şey değildi yaşamak, bilirdim. Yaşamak dediğin insanın kalbinde taşıdığıdır. Kalbim eğildi ağırlığından bu yaşamın. Kalbim yenildi bu ağırlığa.

İnsanın kalbi eğilmeye dursun. İnsanı dik tutan kalbidir derdi bir adam. Kimdir necidir bilmem. Doğru dedin demişimdir. Doğru deyip geçmiş gitmişimdir… 

Hem ben giderim çoğu zaman. Ben en çok yanınızdayken giderim bunu bilmezsiniz. Uzun uzun suskunluklarım haber verir gitmişliğimi. Aslında ben doğru düzgün gidemem de. En çok da yanınızdayken gidemem bilemezsiniz. Ne tam oradayımdır ne de başka bir yerde. Ben en çok nerde olduğumu bilmeyişimle bir yerlerdeyimdir…

Uzun yolculuklara çıkarken, zihnimde en güzel veya en kötü anın bir tek karesi eşlik eder bana. Hiç uzun bir yolculukta kısacık dahi olsa düşünme imkanım olmadı benim. İmkansızlık değil hayır, yolun hiç bitmeyecekmiş gibi akıp duran sıkıcı monotonluğu belki de…

Bütün kısa yolculuklarım ise uzun uzun düşüncelerle doluydu. Kısa yolculuklar bana uzunca ölümü hatırlatır hep. Ben uzun uzun ölürüm kısa yolculuklarda.

Sırıtma, içinde başka dünyalar taşıyan kitaplarla işte benim dünyam deyip bir çantayla çıkarım yola. Kafamda ve kalbimde miras kalan korkuyu işleye işleye son durağı düşünmeden bir tek, diğer her şeyi düşünerek çıkarım…

Bazı miraslar, insan büyüyünce küçülür gider bilirsiniz. Korku böyle bir şey değildir. İnsan korkusuyla birlikte büyür. En az bizim kadar büyüktür korkumuz. İnsan büyünce korkusu büyümekle de kalmaz hem. Çoğalır. Korkularımızla tek başımıza büyürüz…

Bütün kısa yolculuklarım uzun ve kısır düşüncelerimin bende doğurmasını beklediğim o bir şeyi tam bilmem yirmi kaç yıldır hiç doğurmadı. Keşke insan zihninin de bazı durakları olsa değil mi ama? Bir sonu olur, bir sonuç olur da neden bunca yolu teptiğini anlardı belki. Belki de benim dışında bütün insanların vardır. Sahi var mıdır? Varsa bana da söylesenize siz zihninizin hangi durağındasınız?

Kısacık bir yolculuktu bana bunu yazdıran. Yine hiçbir yere vardırmayan ama bir yerlerde olduğunu bildiğim bu şey. Yazdıklarım da en az benim kadar nerde olduklarının farkında olmayan şeyler. Umarım ne olduklarının farkındadırlar…



Yorum Yazın

Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.