Yaz Ey Kalem

Yazar: on 30 Haziran 2022

Bütün semavat mülküm iken,
Bir zerreye sürgün oldum.
Göğün sakinleri ile yaran iken,
Yerdeki vefasızlara komşu oldum.
Bütün alem yüreğimde bir zerre iken,
Bir zerrenin içinde yok oldum.

Yaz Ey Kalem!
Yok yok ise var olurmuş.
Yok olmak için de var olmak gerekirmiş.
Var idim, varım ve var olacağım.
Ama yoktum, yokum ve yok olacağım.
Çünkü içeriye yok olanları alıyorlarmış.

Yaz Ey kalem!!!
Mizana günahlarımı, sevaplarımı koymasınlar.
Derdimi koysunlar mizana
Biraz da mizan inlesin…

Ey kalem!
Kaç yaşındayım bilir misin?
Kaç asır yaşadım?
Kaç mevsim ağladım?
Kaç insan inledi yüreğimde?

Dünyanın kuruluşundan, Ebede kadar uzanan bir ömrüm var imiş meğer.

Yaz Ey Kalem!
Ruhumun kutsal çilesini,
Göğe hasret yolculuğumu…



“Yaz Ey Kalem” için 1 Yorum yapılmış

  1. Sessiz Çığlık dedi ki:

    Yaz Ey kalem!!!
    Mizana günahlarımı, sevaplarımı koymasınlar.
    Derdimi koysunlar mizana
    Biraz da mizan inlesin…

    Ey kalem!
    Kaç yaşındayım bilir misin?
    Kaç asır yaşadım?
    Kaç mevsim ağladım?
    Kaç insan inledi yüreğimde?

    Çok hoş ifadeler. tebrikler Sayın Pîrim.

Yorum Yazın

Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.