Son Yalancı Çoban’dan Sonra
Yazar: Erkan KADĞA on 3 Temmuz 2022
ne olmuş, ne olmuş
biri söylesin ne olmuş
zebih duygularımızın bile kanı kokunca
kurtlar, kurtlar bastı Ömer’den kalma ocağı
ben de güldüm
çünkü bana özel bu zamanın garipliği kadar da gaddardım işte
tepedeki konağın sahibini görmedim
yularlı köpekler çıkardı
ebter bir sekbanla beraber
bebe fareler aç döndü kilerden
ben de güldüm
çünkü bir bilmezdim ve bunu bilene kadardım işte
tura mı yazı mı ne olmuş?
cahildim biliyordum ve son sınırım da buydu
çünkü insan, bir tarafı absürttü zaten
mezarlığa kayan yaşlı bir bakış kadar da berhudardım işte
ilk anıda hapsolan birçok lezzetle beraber
hep gömdüler, bir daha bakmadan döndüler
ben de güldüm
çünkü insan, bir tarafı tamamen sırttı zaten
ama avuçlarının içinde de hala ellerim vardı
kurumuş bir ağacın gölgesinde kepeneğe oturmuş içim
sürüsüz bir çoban’ın dönüp baktığı yerde kalırdı
söylesin ne olmuş şimdi!
dağarcığım hep o darağacındaydı
ve ben de ipe konmuş bir tek kelebeğe mihmandardım işte
ne olmuş! ne olmuş yani!
şimdi parmağımın ucuna kondurduğum o ölü kelebek bile
hiç bir zaman, bir iyilik seyretmek kadar beni ağlatmadı
ben de güldüm
çünkü bu, gariban kaldı
“Son Yalancı Çoban’dan Sonra” için 1 Yorum yapılmış
Yorum Yazın
Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.
Kalemine ve yüreğine sağlık.