Cebimde mendilim ıslak
Yazar: Feyzullah YÜKSEL on 11 Temmuz 2022
alnım kırışıyor zamandan bilmiyorlar
çizgileri ile bir dünya haritası yüzüm
kıvırcık saçlarımda toplanan aklar ve karalar
bir savaşı yarılamış gibi geçiyorum aynadan
kimsesiz bir hüznü topallıyor sözüm
tamamlanmamış bir barışın topraklarından
bir çift gözün yüzümde gezdiği bir akşam
bir akşam bütün dünyaya körken
yeşil ışıklı yollardan geçtim
gençtim çünkü henüz geçmemişti zaman
yeterince hızlı değildim, geçti
cam kesikliğinden sesler yırtarak kulağımı kalbime geçerken
durdu ellerim ciğerlerimden bir kaç yudum yaşam çekti
alnım kırışıyor yaşamdan görmüyorlar
soluksuz kaldığım yerden başlıyorum savaşa
yüzümde görülmedik yerleri yırtıyorum haritadan
yorgun yaralı saç tellerimi avuçluyor kavgaya sürüyorum
aynadan parçalı yüzüme yamalar dikiyor
ortasında kalmışlığın ipini çekiyorum barışın
saydam tohum taneleri kusuyor gözlerim
toprağa sulh vadedecek dinleyin emekliyor sözlerim
alnım kırışıyor hayattan duymuyorlar
kulaklarıma kurşun ağırlığında umutlu vaatler
sorunsuz saatler uğuldayan gözleri vardı
yüzümü ruhumun en ince perdesine varacak kerteye dek yırttı
haritası kaydı belleğimin artık bilinmez bir yerde bir tek gözleri vardı
ellerim ceplerimde kupkuru bir mendil arandı tarandı
ıpıslak bir mendil ellerimde yarısında yolun kalakaldı
alnım kırışıyor zamandan, yaşamdan, hayattan görmüyor, duymuyor, bilmiyorlar.
Yorum Yazın
Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.