Tükenmez Kalem-II

Yazar: on 16 Ocak 2023

şeytan dairesi değnekle çizilir

duam, gerisi rüzgârdan rüzgâra esatirdir

çocukluğa hapsedilmiş endişelerim bile pirdir

siz de hafif bir insanda bağdaş kurun

ruhunuzu beş defa o rüzgarda uçurun

çaresizliğin dudakları yettiğince tir tir

insandan çizgide bir silüet gibi durun

istiyorlarsa şeytana inansınlar karşıda

yine de soğuk, o soğukta oturun

çünkü bazen içi de birdir imanın, dışı da

bomboş bir kadranda zamanla lebaleb

şavt’ta duam, zehirli akreplerin ibresi

zaten deliceydi tasniflere vurulmuş miklep

kaçtı boşluğa binen tarih

kaçtı boşluğa binen tarih

ve kalın kategorili yelkovanların kalibresi?

ama tükenmez kalem silinmiyor

yazılmış herşey sonsuz bir özleme dair

bilinmiyor duam ama gerçekten bilinmiyor 

siliniyor kurşundan kalemlerimin dairesi

duam! herkes geldi, herkes gitti

çünkü hayat, hayatın gübresi

biriktirilmiş bolca daire kaç etti?

çok şaşkın iki kere iki’min hibresi

“var” ne değildir bilmeyebilir duam

ama tükenmez kalem silinmiyor 

son sayfayı da kapayınca sertâb

evet var ama içinde var olan nedir 

sıfırla doldurulmuşsa bir kitap?

olmadığımca geri çekiliyor, iklimimde gelgitler

eksildiğimce çoğalıyor özgürlüğüm 

yani duam, yalan söylüyor kimi belgitler

iyi değil ama yine de çok düşününce

baba gözün kıyısındaki tsunamiden önce 

dışarıda yoklukluğu dolduruyorken sürgitler

burada, ekmek üstünde salça ölüyor

kaşıkta kaymak palazlanıyor

duam, baloda vals

ve cumhurbaşkanı senfoni orkestrası

farketmezken bile korkunçken var olmak

bir de içinde ben yokken düşünsün kitabı duam 

yani belki, imana ermiş kaygı bir risk

çünkü roman dediğin bir daire sonuçta

ama tükenmez kalem silinmiyor

öyle ise kork, özgürlüğe aşkın zindanından

yani, sükunet içinde tutuklu ise reddiyelerin

çok da hayıflanma bu yalandan acunda

eğer bu manvantara değilse 

kendini sonsuzluğa salmak gibi bir şeymiş bu!

bir oltanın ucunda!



Yorum Yazın

Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.