İstemeyi Unuttuğum Günler.
Yazar: Feyzullah YÜKSEL on 18 Mart 2023
Kalkıp bir tutam sararmış gün ışığı
havanda dövülen karanlık
bir hatırada yıkanmayı bekleyen ağaçlar
oturup turuncu bir akşamın eteğinde
toprağı emziren buluta ağıt
şimdi gel ve bu istemeyi dağıt
Arınmak ile karıncalanan eller
bir nuru sürüne durmuş yüz
insan ve dünya kokan mabetler
bir çiçeğe selama dursak kederlenir söz
baharı toplayan saçlarınla
şimdi gel ve bu istemeyi çöz
Laçkalaşırsa kökünden bir ceviz
bahar kuşları sökülür dallardan
bir meyve olsam taşlanmaz gövdem
çocuktur gölgemin yaprakları
meyveye durmuş gözlerinle
şimdi gel ve bu istemeyi durdur
Kalktım oturdum ve unuttum istemeyi
çünkü çaylaktır fay hatlarım
çadırlanmış acılarımdan kırılsa dökülmem
açıksa gök örtünürüm üzülmem
ben unutursam istemeyi
şimdi gel
yağmuru taşırıyor bulutlar
göz kapaklarımdan karanlıktır gök
çıtasız bir sürükleniştir şimdi evim
seni değil
seni istemeyi unuttuğum günler
şimdi gel ve bu istemeyi sürdür
Yorum Yazın
Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.