İstemeyi Unuttuğum Günler.

Yazar: on 18 Mart 2023

Kalkıp bir tutam sararmış gün ışığı

havanda dövülen karanlık

bir hatırada yıkanmayı bekleyen ağaçlar

oturup turuncu bir akşamın eteğinde

toprağı emziren buluta ağıt

şimdi gel ve bu istemeyi dağıt

Arınmak ile karıncalanan eller

bir nuru sürüne durmuş yüz

insan ve dünya kokan mabetler

bir çiçeğe selama dursak kederlenir söz

baharı toplayan saçlarınla 

şimdi gel ve bu istemeyi çöz

Laçkalaşırsa kökünden bir ceviz

bahar kuşları sökülür dallardan

bir meyve olsam taşlanmaz gövdem

çocuktur gölgemin yaprakları

meyveye durmuş gözlerinle

şimdi gel ve bu istemeyi durdur

Kalktım oturdum ve unuttum istemeyi

çünkü çaylaktır fay hatlarım

çadırlanmış acılarımdan kırılsa dökülmem

açıksa gök örtünürüm üzülmem

ben unutursam istemeyi

şimdi gel

yağmuru taşırıyor bulutlar

göz kapaklarımdan karanlıktır gök

çıtasız bir sürükleniştir şimdi evim

seni değil

seni istemeyi unuttuğum günler

şimdi gel ve bu istemeyi sürdür



Yorum Yazın

Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.