Yeter!
Yazar: Feyzullah YÜKSEL on 23 Mayıs 2023
Kalemler kırılgandır
idam sehpasında bekletilir adalet
beklemek ölümün çocuğudur bilirsiniz
beklemek ölümün çoğudur bu bilinmez.
kalemim kırılgandır
yaşamım üç ayağı kırık sehpalar ordusu
boğazımda adaletten bir ilmek
bütün bekleyişlerim çocuktur
ölümü çoğunlukla beklemek çocukluk…
Kızıl bir düştür gördükleri
gözlerinde kan kaleleri
ilk masuma taş atıldığında sarsılmayacaktır dünya
insan yıkıntıları altında insanlık aranmayacaktır.
karanlık bir düştür gördüğüm
gözlerim kalesizdir birikintisiz
hiç masum olmadım doğarken hariç
bütün yıkıntılarım insanlığımı bulmak içindir…
Şimdi bir başağrısıdır
öncelikleri yoktur ve gün ölmüştür
gece, saatlerinde yoktur
midelerinde çiğnenmemiş haklar bulunmaktadır.
başağrılarım şimdisizdir
bütün günlerim yaşanmış önceliklerimle doludur
gecem vardır ve saatsizdir
midemde haksızlık çiğnenmiş bir bulantıdır…
Onlar yoktur ve ben…
adalet çoktur ama kimsesizdir ve yetmez
her sehpanın bir ismi vardır
bütün ipler tutulmuştur
masumlar ilk taşa kurbanken
bütün günahkârlar yaşama tutunmuştur
hak âlîdir ve bütün ağızlar haksızdır
adalet yoktur ama benimdir ve yeter…
“Bütün bekleyişlerim çocuktur”
“ adalet çoktur ama kimsesizdir ve yetmez”
Kalemine sağlık kardeşim??
Teşekkür ederim.?