Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 18 Mart 2023
Kalkıp bir tutam sararmış gün ışığı havanda dövülen karanlık bir hatırada yıkanmayı bekleyen ağaçlar oturup turuncu bir akşamın eteğinde toprağı emziren buluta ağıt şimdi gel ve bu istemeyi dağıt
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 9 Mart 2023
Cazipdar bir bilinmezliğin ufkunda geziniyor akşam sarınıp sarmalanmış bir ay salınıp duruyor kaburgasında göğün ben kemiklerini sayıyorum ayaklarımın biraz daha tekmelersem çıkabilirmişim gibi düze
Yazar: Erkan KADĞA | 18 Ekim 2022
karşımdaki göz, hele bir gel, hele bir gel! çünkü seni seviyorum çünkü bu yorgun yol seninle güzel çok yoruldu konuşmaktan kendi penceresinin kenarında dinlenen göz
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 3 Ekim 2022
Ruhum kitaplar arasında kurutulmuştur tesellisiz karanlıklar karalamalıklar ruhum tesellisini bir kitabın içinde unutmuştur hatıralar dönüşünce çizgisiz kağıtlara bütün sayfaları ömrümün sona doğru bir nefeslik uçuştur içimdeki hapis ruhu ararken, dışımda ölümün özgür kanatlarını ruhum, içimden çıkmakta bulmuştur.
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 3 Eylül 2022
Gecenin yorgun kalp atışlarındaDuyuyorum sabahı.Bir örtü altında; sıcak, sımsıcakKorkularıma sığınıyorum. Ellerimde günden birikmiş serin bir aydınlıkGöz kapaklarımda birikiyor kelimeler, ıslak.İğnelenmiş bir el işi gibi duygularım şimdi.Dokundukça ilmek ilmek sökülüyor içimden
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 21 Ağustos 2022
Kanımda gezinen kancalar karıncalar damarlarım patladı patlayacak alnım soğuk su çeşmesi kupkuru dudaklarımda yaşam! Ellerim kocamış ellerim çizgiler çizelgeler bileklerimde yıllanmış gençlik küçücük bir nokta gibi ortasında dünyanın sonu belirsiz sonu belgisiz…
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 15 Ağustos 2022
Derin haykırışlar sükut eden bedenlerle sürülür ağızlara sesler, hareketleri boğazlar gibi asılı kalır dudaklarda yüksüzleşen ve yükümsüzleşen aygıtlar makineleşir çehrelerde insan konuşabilme yeteneğinden başlar yenilmeye
Yazar: Erkan KADĞA | 13 Ağustos 2022
çok zengin vardı sadece cimrisi şairkenbizim çöl vardı içimizdeiçinde bir de gül beslediğimizacımasızca koparırdıkdikenlerle beraber doğan güzelliğinincecik boynundan son gülümserini
Yazar: Feyzullah YÜKSEL | 6 Ağustos 2022
Zehirlendi ruhum sağanaklardan damla damla çözüldü benliğim kara saçlarıyla gece, içinde yıldızlar apaydın fecirler eklendi içime zamandan hangi tarakta bekler siz bilirsiniz hangi telden çalar saat ilk haberi kimden gelir ölümün…
Yazar: Fikret GENLİ | 26 Temmuz 2022
Neden gülümsemez yıldızlar?Vurgundu gözlerine oysaTutkundu yüreğineYıldızlar… Bunca çırpınış beyhude mi? Heyhat!Duyulmaz iniltilerKapanmış dudaklardan.Sükûtunda can yakanKeskin bir feryat vardı.
ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
Her bir insan adedi kadar “Lamı cimi var”
