Bütün Gün Bir Akşamın Gözlerinde Demleniyorum
Yazar: Erkan KADĞA on 24 Mayıs 2022
Durun bir dakika
beni çok yoran bu tembelliğin
ulu orta hakikatsiz bırakan gerçekliğin
birkaç öksürükle beraber
boğazını ıslatmam lazım
alevden tablolara karşı
tamam, artık görüyorum
uzağa gitmemiş o yalnızı
hiç şiir de okumamıştır öğretmeni
yani masumdur kelimelerinin acısı
yardım etsin diye
sadece düşmanını alır yanına
asma budar gibi budar hayatını
öyle biridir çünkü öylesine biridir
ama dizine almış atlastan kumaşı
gözlerinin içine örüyor
akşamdan bu muhteşem nakışı
muhtemelen büyüdükçe büyümüştür o gözler gözlerinde
kendinde de uçuyordur
çünkü kafa tembel
birazda tav olmuş
geri kalan her şey de dönüyordur
tıpkı bir topaç gibi
artık tam kıvamında görüyordur
yavaş yavaş demlenirken gün
o aşkın ölümüne içiyordur
akşamın son telvesini
çayın en demli rengine kadar
bize gelince
Bize gelince, bu kapı en güzeli elbette
size inanıyorum
kavaktan çatma tahtalar
çivisi gevşemiş paslı menteşe
güzel, yani sadece
seçmek, biraz basit değil mi?
her basit ise
bu kadar basit ise
bu bir karmaşa değil mi?
tanıyorum, mevsimde bakışın kışını
hepsini tanıyorum
her bakanı, tanıyorum her bakışını
zaten çok yakın bir tanıdık sayıyorum
uzağın kanatlı alkışını
gelecek yedi sesi tanıyorum
o acımtırak tadı
oysa akşam olunca
sadece seviyorum akşamı
ve o beyaz bulutlu turuncu yaşmağı
güzelmiş bu kadar basitçe sevmek
Yorum Yazın
Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.