Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 22 Eylül 2023
Ölümün kendisine gözlerini yumduğu hayatların, vurulduğu yerdeyim. Ölüm yerde can çekişiyor. Hayatın ölüme baskın yaptığı siperdeyim. Elinde ölümü çırpınır girdiğim hayatı, ilk defa bu kadar acımasız görüyorum. Ölüm, dilini yutmuş, diyeceğini unutmuş, yolunu şaşırmış, çıkmaz sokakların sonuna sıkışmış bir halde. Bu defa çok çaresiz, ve hayli sert bir duvara toslamış durumda.
Devamı…Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 27 Ağustos 2023
Nerde kaldınız vurgun olduğum güller. Nerde kaldınız baharına vurulduğum mevsimler. Bir hayat tek kelimede nasıl özetlenir, bir kelimeye nasıl sığar, bir kelimeyle nasıl ifade edilebilir bilmedim.
Bir hayal kırıklığı nasıl sığar kelimelere, nasıl yüklenir ifadelere bilmem. Bir sevinç, bir hüzün, bir keder nasıl karşılık bulur bilmem…
Bir mermi, bir ok nasıl alır koskoca bir hayatı kökünden bilmedim, bilmem!
Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 15 Haziran 2023
Duygular, Duygular, duygular
Bu ne kara bulutlardan düşen şimşeklerin iniltisi
Rüyalar, düşler, hayaller ve kabuslar
Bu hangi hezimetin, hangi kaybın esintisi
Bu hangi ihanet hançerinin yarası
Hangi yaranın ve günlün yürek ezintisi…
Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 28 Ekim 2022
Koyunlarını sabah erkenden köyden çıkarmış otlatmaya götürüyordu. Sürü önde, kendisi ardınca yürüyor, onları en güzel otlaklara götürmeye ve otlatmaya çalışıyordu.
Sürü önden kendisi arkalarından yürüyordu. Sürünün derdi daha fazla otlanmak ve karnını olabildiğince şişirmek iken, çobanın derdi bambaşka bir şeydi. “Süt ve yüne katkıda bulunmak” koyunların hayallerinden değilken, “Allah rızası” ve “hayvanların maslahatı” ise çobanın derdi değildi.
Herkesin kendince bir çıkarı vardı ve çıkar yolu, iki tarafında yoluydu. Ne koyunlar çoban olmak isterdi ne de çoban koyunlaşmayı!
Her sabah erkenden başlardı bu koşuşturma ve akşamla birlikte biterdi. Çoban sürüyü hep arkadan takip eder onları akşam ağıllarına teslim ederdi. Koyunların imamı arkada imamlık yapmak zorundaydı ve cemaatiyse önde sıralanmak zorundaydı.
Devamı…Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 25 Ağustos 2022
Oldum olası insan üzerinde düşünür taşınır, hilkat garibesi bu varlığı, bir yerlere konumlandırmaya, anlamlandırmaya çalışır, tefsiri, tevili veya meali için çabalar, etrafında gezinip dururum. “İnsanı en güzel takvim ile yarattım” (et-Tîn 95/4), “Doğrusu biz insanı değerli kıldık.” (İsra 17/70) ayetlerinin etrafında yıllardır gidip geliyorum ve insandaki bu bahse konu değer veya üstünlüğü anlamaya çalışıyor, zihnimin içinde bir yerlere oturtmak için çabalıyorum.
Devamı…Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 16 Temmuz 2022
Neredesin!
Seni aradım bugün şehrimin sokaklarında…
Neredeydin!
Sana hiç rastlamadım ve senden bir iz bir alamet görmedim…
Kaldırım taşlarına sinen günahların izlerine baktım kara kara…
Ve baktım yine tip tip giyinmiş genç erkeklere ve başı açık kızlara….
Yalnızlık bir daha derimin gözeneklerine sindi ve seni dahi bulamadım yanımda…
Devamı…Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 16 Nisan 2021
Ölümün gözlerini yumduğu hayatların vurulduğu yerdeyim. Ölüm yerde can çekişiyor. Hayatın ölüme baskın yaptığı siperdeyim! Hayatın elinde çırpınan ölümü ve ilk defa hayatı bu kadar acımasız görüyorum.
Dilini yutmuş ne diyeceğini bilmeyen yolunu şaşırmış, çıkmaz sokakların sonuna dayanıp sıkışmış bir halde görüyorum ölümü… Bu defa çaresiz ve sert bir duvara toslamış durumda…
Hayatın karşısında ellerini bağlamış ölüm!
Nedense çaresizlik…
Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 25 Şubat 2021
Gel artık kimse bize zayıf tarafımızdan şeytan gibi sokulup yanaşmasın ve artık kimse bizi kandırmasın.
Kürt sorunu deyip bizi sorun haline getirerek coğrafyamızı emperyalizmin sofrasına dönüştürmesin ve haçlıları başımıza biriktirip üşüştürmesin.
Kimse evlatlarımızı emperyalizme sosyalizm kılıfı altında kurban etmesin.
Evet; zülüm var dediler ama bize zulmettiler, evlatlarımızı bizden çalıp dağlara çaldılar. Marksizmle zehirleyip sonra da kin ile nefret ile doldurup kardeşi kardeşe kırdırıp katlettiler veya ihanet etti diye infaz ettiler.
İşgal var dediler sonra yavaş yavaş zihinlerimiz, evlerimizi, mahalle ve köylerimizi işgal ettiler. Yol kestiler, kaçırdılar, esir ettiler yetmedi taciz tecavüz ve talan ettiler.
Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 29 Haziran 2020
Hayat bir helvadır dese birisi garipserdim bir zamanlar. Oysa şimdi onun bir helva olduğunu düşünmekten kendimi alamıyorum. Hz Ömer’in hayatını her okuduğumda onun en çok güldüğü konuya takılırdı aklım.
Devamı…Yazar: İsmail AMEDİ Tarih: 21 Haziran 2020
Bir matemin meltemlerinde kaldı yapraklarım bu son bahar. Çığlıkların kucağındaki yapraklarımın seyru temaşasındayım ki heyhat! Hangi açıdan, hangi yönden estiğini kestiremeyecek derecede kendimden, kentimden uzaktayım ve şelale sesi gibi dinmeden yükselen çığlıklar ki yine heyhat! Bütün çıldırtan bulutlaşmış zulümlerin ardından nasıl da normal seyrinde riyakârca sürebiliyor, sürünebiliyor hayat!
Devamı…
ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
Her bir insan adedi kadar “Lamı cimi var”
