Anneyi Düşlerken
Yazar: Habip MEÇİN | 11 Haziran 2022
Canım anam!
Aklaşmış saçların adedince çile çektiğini kim unutabilir? Bir işçi gibi bağ-bahçe ve tarlada çalıştığını, on yedi doğumun çilesi yetmezmiş gibi bir çoban misali onlarca hayvana baktığını, onlara yem ve su verdiğini ve onları sağdığını kim unutabilir? Gayretkeş babamın kolunda beyto, cevsek ve palakoza yokuşlarında çalıştığını, bununla birlikte bir ev kadını gibi yuvana sahip çıktığını, başımıza kötü bir durum gelmesin diye ayaklarımızı merdivenlere bağlayarak ev işlerini yaptığını hangimiz unutabilir? Evet, anneciğim bütün bunları benim için, bizim için yaptın. Senin için ne yapsak bile bize yaptıklarına karşı kifayetsiz kalır. Ne kadar seni yâd etsek, ne kadar seni yazsak eksik kalır.
