Aç
Yazar: Erkan KADĞA on 14 Ekim 2021
ölüyorsunuz, görüyorum
ben de ölecek miyim? bilmiyorum
gerçek belki bir tek benim
bir ihtimal…
ölüyorsunuz, çünkü benimlesiniz
tepelere uzuyor yollar
ağlak bulutlar, perde dağlara kadar
hepiniz benimle alakalısınız
benim için varsınız
bakın, tunç tenim bakır olsun diye
güneşi sürüklüyor yedi atlı araç
kışlar
ve saçlarıma tütsülü sunaktır rüzgarlar
çok pamuksu duyguları da var
kirpiklerimi bile okşuyorlar
işte ben de, yılmadan “ben” diyorum
toz tutmuş, uçuyor zaman
çünkü her yüzün üstünde ben varım
üstelik nefret ediyorum sizden
ama o zaman oluşuyorum
bazen sevgiye bile alışıyorum
sadece bana seslenir oluyor ses
benim için soğuyorken kış
ancak o zaman buluşuyorum
bir yaprağın sihirbazıyla
hepiniz benimle alakalısınız
benim için, benimle varsınız
her hücre, tüm bu oksijen
çekilecek bir sonraki nefes
benimle beraber bir tek ah’a muhtaç
bilmiyorum
yaratmışlar diye yemişim yediğim tüm aşı
üstüne acılar tatmışım
tattım bunca telaşı
bunca senaryo
bu kocaman roman
bir tek fotoğraf karesineymiş ihtiyaç?
meğer görmesi gerekiyormuş beni
o kompartımanın penceresinde
öğle vakti, tarlada
o kara çocuk, el sallasınmış tek amaç?
yalvarıyorum
bu değersiz yolculuğumun orucunu
bir tek zeytin bakışla aç
lütfen, lütfen, lütfen, lütfen, lütfen…..
Yorum Yazın
Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.