Asosyal
Yazar: Erkan KADĞA | 5 Mart 2021
dili damağı kurudu akşamın, çığlığı çırılçıplak sımsıkı kapadığı tepenin dudakları köpüklü boyutsuz suskunlukta ufuksuz olurdu bakmak teğet geçer olanları kadife bir kumaşla aynı akşamların üstünü örterdi yalnızlığın seyrek ve beyaz saçlarını okşardı çünkü o bir asosyaldi. sisli gördüğü her hudutun kenarında uzağın akşamına dalardı olduğu gibi olan her şeyden kusardı.
