Ateşböceği -3-
Yazar: Erkan KADĞA on 26 Nisan 2023
eylemsiz köreldi ruhumdaki ben, bendeki ruhla
onu keskin kılacak bir zağım da kalmadı
alemsiz kirlendi “kimim ben?” postu sırtımda
tekrar tahir kılacak bir debbağım da kalmadı
tanımadan nasıl bulunuyordu insanlar
tathir edilmiş on iki alemden aşağıda güruhla
kimim ben Allah’ım?
ki gözümün kâinatında yıldızlar karman çorman
tüm kapılarım açık
ama bir tek açığım muğlağım da kalmadı
oysa yaşamak için anlamak lazım değil mi?
bir hardal tanesi kadar dimağım da kalmadı
etrafta ateş böcekleri fıldır fıldır
gece yakınken yıldızlar çok uzak
Sicim’den ince bir Zar’da Her Şeyin Teorisi
ama saklanmışım kendimde kendimden
kafama örteceğim başka bir örümcek ağım da kalmadı!
öncekiler yanılmış çünkü çağlar yaşadım anda
artık elimde sönmüş bir lamba koleksiyonu var
boynumda kahrolasıca kırmızı fularlar
oysa bir tek kırmızıya lüzum yoktu burda
çünkü hem hemoglobin var
hem tüm ovada ateşböcekleri
baktığım yerden de gözlerimi çeviriyorum yere
hem kızarmış yıldızları sayıyorum başım eğik
yalvarıyorum indirme beni Hira’dan
hem de artık çevireceğim başka yanağım da kalmadı
peki
peki öyle olsun!
ama biliyorum ki, yine de delik deşik umudumun yüreği
tüm hançerler de onların elinde
sırf kirlenmesin diye dostların eli
kalbime saplayacağım başka bıçağım da kalmadı
peki öyle olsun
ama biliyorum ki indiğimde
ya bir zalime dönüşeceğim ben de
tarafgir bakacağım ve yüzükoyun düşeceğim en küçük tümsekte
sendeleye sendeleye düz zeminde
ya da önce mazlumlarla savaşacağım Allah’ım
sonra, tek tek bulup dostları…
oturup oturup ağlayacağım
ne olur Allah’ım
ne olur, indirme beni Hira’dan!
Yorum Yazın
Not: Yorumlar denetimden geçmektedir.