Yazar: Mehmet Mekin MEÇİN | 26 Mayıs 2020
Anneannem Zekiye’nin anısına… Her son bir başlangıç, her ölüm yeni bir hayattır. Tıpkı her yılsonu yeni bir yılın başlangıcı olduğu gibi. Çünkü insan ölümsüz ve ebedi. Doğumla beraber ayrıldığı mekândan kopuşun soğukluğunu ve acısını iliklerine kadar hisseder ki hıçkıra hıçkıra ağlar ancak dar ve karanlık bir dünyadan alabildiğine geniş ve aydınlık bir dünyaya geldiğini uzun […]
Yazar: Mehmet Mekin MEÇİN | 26 Mayıs 2020
Varoluş nurla veya ışıkladır. Yokluksa karanlıkla. Varlıklar, ışıkla varlık kazanırken, karanlıkla yok olurlar. Bu yüzden geceleri hiçbir şey göremeyiz, ışığın sızmadığı hiçbir mekânda eşyanın varlığına şahitlik edemeyiz. Karanlığa ve dolayısıyla yokluğa gark olan tabiatı; dağları, ovaları, nehirleri, ağaçları ve renkleri göremeyiz, bilemeyiz. Hatta gündüzün ortası ışık alan dağ yamacını görür, gölgede kalan diğer yamacını ise görmeyiz. […]
Yazar: Fikret GENLİ | 26 Mayıs 2020
Yaralı bir yüreğin koynundaki sevdaydı aşkımın adı. Ucuz pazarların ucuzcuları anlar mı ki; Elime aldığım korun tatlı yangısını.
Yazar: Fikret GENLİ | 26 Mayıs 2020
Çırpındıkça batar bir yanım.Uzatılan ellerde sinsi gözler.Gözlerimde biriktirdiğim yaşlarıAğıt yakan annelere yollayın.Toprağıma zulüm düştü,Ateş düştü yine bağrıma,Ne yana dönsem kara yüzlü,Kara bakışlar.
Yazar: Fikret GENLİ | 26 Mayıs 2020
Gecelerin koynunda yalnızım,Rüyalarıma üşüşmüş kabuslar.Karadıkça bahtım,Alnıma vurulmuş derin yazı.Gittin gideli geceler katran,Geceler hüzün,Vurma yüzüme ey garipBiliyorum, Geceler acı,Gerçekler acı…Acıyan sade yüreğim,Kor kor alevlerin ortasındaKelebeğin raksında,Derinden bir ahAh ki ölüme çeyrek var dostum,Ah ki ömrümden çalınan zaman.Hayata dair ne varsaGitti, gittin gideli…
Yazar: Fikret GENLİ | 26 Mayıs 2020
Bir kabristana döndürülmüş yürekler,Mezarlarda ecdadın külleriÇarmıha gerilmiş hakikatler bir bir,Beyinlerde yıların paslı zincirleri…
Yazar: Mehdi SEVER | 26 Mayıs 2020
Bamida bölgenin dağlık alanında dağların en doruğunda ormanlık bir köydü, köyün her iki yanında mis gibi akan iki şelale vardı. Bamida dağlık olmasına karşın çok verimli topraklara da sahipti. Köylüler her yıl buğday, pirinç vb. mahsuller eker, ihtiyaçları kadar kaldırır, geriye kalanı satarlardı. Bamidada tarlaların yanında çok geniş bahçeler de bulunurdu. Bahçelerde ceviz, badem, üzüm, […]
Yazar: Mehmet Mekin MEÇİN | 26 Mayıs 2020
Halkı zalim Bu şehirde, Teşne gönüllere, Bir sofra.
Yazar: Devrim Bal | 26 Mayıs 2020
(Gözlerinizin bir noktaya takılıp kalmaları çoğaldığında hüznünüzü kaybetme endişesine kapılmışsınız demektir. Bu iyi bir şeydir korkmayın. Bir noktaya değil de boşluğa bakanlardan da olabilirdiniz. Hüznün boşalttığı boşluğa… Ne hazin olurdu değil mi? Ve hüzün, mazisi olanın duyabileceği bir şeydir. Mazisi olmayan, kökü olmayandır. Köksüz olan. Yani, soysuz olan. Köksüzler hüzün bilmezler. Bu yüzdendir en zalimlerin […]
Yazar: Devrim Bal | 26 Mayıs 2020
Efendim bireysellik ile kolektivizm arasında seçim yapmam gerekse idi çekimser kalırdım herhalde. İkilemde kalmayı sevmediğim gibi zıtlararası seçim yapmak zorunda kalmaktan da hazzetmem. ‘’Vasat’’ı bilirim zira. Her şeyin bir ölçü-denge-kader-kadar ile yaratıldığını da. ‘’Orta yolcu’’ olmak sonucu çıkar(ılır)sa bu dediğimden, kendimi çek etmenin zamanı geldi der, zorunlu inzivaya çekilirim. Vasat olmaktan orta yolcu olmayı anlamayı […]
ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
Her bir insan adedi kadar “Lamı cimi var”
